Digital Detox

Een tijdje geleden las ik over mobiele telefoons: “ik wil niet dat mijn kinderen zich herinneren als de moeder die altijd maar achter dat ding zat”. Wat een eye-opener. Want ik voelde me best een beetje aangesproken (en ik las het uiteraard op mijn telefoon). Ik besloot dat ik minder gebruik wilde maken van mijn mobiele telefoon, en nam een aantal maatregelen om mijn telefoongebruik drastisch te verminderen. Lees mee hoe ik dat deed!

Wat een absurd en luxe probleem is het eigenlijk, telefoonverslaving. Eeuwen lang overleefde de mensheid zonder techniek, telecommunicatie en smartphones en tegenwoordig is het haast een uitdaging om het zonder te doen.

Bekijk voor de grap dit filmpje maar eens:

Ik besloot op mijn telefoongebruik te gaan letten. Het begon me op te vallen hoe vaak ik op de automatische piloot naar mijn telefoon greep als er even een momentje tijd te doden viel. Op het toilet, wachtend bij de koffie-automaat, vlak voor het slapen, net na het wakker worden… en waarom? Wat viel er nou voor interessants te halen op dat schermpje?

De software op je telefoon is zo ontworpen dat het continu je aandacht wil trekken. Ons brein houdt van nieuwe informatie, en het wordt via je telefoon hapklaar voorgeschoteld, elk moment van de dag. Uit onderzoek blijkt dat hier veel negatieve gevolgen aan zitten: je concentratievermogen vermindert, je leert om ongeduldig te zijn, je ervaart meer stress… (lees er hier meer over). Allemaal redenen om radicaal te gaan minderen met het gebruiken van je telefoon!

Met behulp van een app die de bijhoudt hoeveel minuten je op je telefoon besteed, probeerde ik mijn mobiele gebruik in te perken. Dat had ongeveer een week effect, en toen begon het internet weer met z’n zuigende werking: als ik op facebook had gepost, wilde ik de reacties lezen. Of als ik ergens op had gereageerd, wilde ik weten of iemand daar wat aan had. En als je toch bezig bent, snel even die-en-die feliciteren, dit grappige filmpje kijken, deze vakantiefoto’s liken, checken hoe het is met… Voila, missie van facebook geslaagd. Ik had last van FOMO: fear of missing out. Je krijgt het idee dat je wat mist als je facebook niet gebruikt. Maar is dat echt zo?

Ik nam de proef op de som: ik verwijderde mijn facebook app. Dat gaf eigenlijk meteen rust. Een aantal keer pakte ik mijn telefoon nog voor een fantoomswipe (zelf verzonnen woord 😉 ) naar de niet-meer-aanwezige facebook app, maar na een aantal dagen verdween de behoefte totaal. Ik miste he-le-maal niks! En dingen die belangrijk waren om van iemand te weten, hoorde ik wel op een andere manier. Wat heerlijk!

Nu ik ontdekt had hoe rustig dit was, wilde ik een andere zuigende app aanpakken: whatsapp. Ik las een tijdje terug een artikel van Kelly Caresse die whatsapp helemaal verwijderd had, maar dat vind ik voor nu nog net een brug te ver. Wel verwijderde ik de app van het startscherm van mijn telefoon en zette ik ALLE pushmeldingen uit. Ook zette ik de leesbewijzen en ‘laatst gezien’-status uit. Ik verwijderde mijn profielfoto en zette in mijn status het woord ‘Offline’.

In het begin had ik de neiging om steeds handmatig te checken of er geen nieuwe whatsapp-berichten waren, maar na een tijdje verminderde dat vanzelf naar 1-2 keer per dag. Hoe minder ik op whatsapp keek, hoe minder ik het bleek te missen. Ik laat de app nog wel op mijn telefoon staan om af en toe bij te kunnen lezen in de familieapp en de groepsapps met vriendinnen, maar ik gebruik het zelf steeds minder. Je kunt net zo snel iemand een mailtje of sms sturen, of gewoon even bellen.

(Foto: Pinterest)

Nu de meest ‘zuigende’ apps niet meer de hele tijd mijn aandacht liepen te trekken, besloot ik mijn telefoon niet meer altijd bij me te hoeven hebben. Ik kocht een horloge en een papieren agenda: weer twee functies waarbij ik mijn telefoon niet meer nodig had. Ook zocht ik mijn notitieblokje weer op, waar ik dingen in opschrijf die ik graag later wil opzoeken en af en toe ga ik daar even rustig voor zitten.

Grappig genoeg (her)ontdekte ik dat schrijven mij enorm veel rust geeft. Dat een papieren agenda voor mij 10 keer beter en overzichtelijker werkt dan een digitale agenda. Dat ik het fijn vind om fysieke lijstjes te maken en echte vinkjes te plaatsen, in plaats van alles altijd maar op m’n telefoon te hebben.

Ik begon ook meer te lezen. Echte, fysieke boeken. Als voornemen voor 2018 had ik al bedacht om meer boeken te gaan lezen en het minderen met de mobiele telefoon gaf me daar de tijd voor.

Het blijkt overigens dat het goed is voor je hersens om je telefoon regelmatig weg te leggen of uit te zetten. Om af en toe even helemaal niets te doen, je te ‘vervelen’. Bij de bushalte bijvoorbeeld, de neiging is zo groot om even je telefoon te pakken en je onder te dompelen in je apps en timelines. Maar je kunt ook om je heen kijken. Nadenken. Genieten. Kijken wat er om je heen gebeurt of misschien zelfs een praatje maken met iemand anders die staat te wachten.

En wat dacht je van feestjes? Ik ben meer dan eens op een feestje geweest dat er zo uit zag:

(Foto: dumpert)

Gezellig, niet? 😉 Ik probeer vooral in gezelschap van anderen mijn telefoon zo veel mogelijk in mijn tas te houden. En als ik dan toch iets op wil zoeken of aan iemand wil laten zien, dan blijf ik met mijn telefoon staan, en doe ik ‘m na afloop weer terug in mijn tas.

Al met al heeft de ‘digital detox’ mij best veel gebracht. Vooraf had ik het idee misschien veel te gaan missen, maar dat bleek totaal niet waar. Het gaf me juist rust. Aandacht. Quality time met mijn gezin. En gek genoeg daardoor ook ruimte in mijn hoofd voor andere hobby’s en meer offline sociaal contact.